Rüyama girdin yine,ey emektar nazlý yar Hasbýhal ediyorduk,sana þikayetim var Dardayým buralarda,ruhum dar,nefesim dar Benden çok erken gittin,sana biraz kýrgýným
Özledim yüreðini,senin melek huyunu Böylemi bitecekti,böylemi Gülüm sonu Bak Leylasýz býraktýn,dünya`da bu Mecnunu Sen artýk kara toprak,ben burada vurgunum
Çoluk çocuk akraba,çekildi birer birer Sadece vefatýn`da,taziye`ye geldiler Ha birde"Kader"deyip,teselliyi verdiler Kalabalýk senmiþsin,tenha geçiyor günüm
Romatizmam çok azdý,ayaklarým tutmuyor Bu fakirlik maaþý,ay sonuna yetmiyor Ev sahibi kapýda, dikildimi gitmiyor Gözlerime baktýkça,biçareyim üzgünüm
Yemek yapsamda evde ,ne tadý ne tuzu var Ne kýz ziyaret eder,ne gelinin izi var Hele oðlanlar desen,peþlerinde tazý var Uðramýyorlar artýk,hepisine dargýným
Diþlerimde döküldü,kalmadý damaðýmda Sol yaným iflas etti,mecal yoktur saðýmda Sen varken çok mutluydum,evimde ocaðýmda Baykuþa döndü yuvam,çok sessizim durgunum
Son Üç aydýr gidemez,oldum artýk Camiye Abdest alamaz oldum,döndüm piri faniye Benzedim deryalarda,yelkensiz bir gemiye Rüzgarlarýn estiði,taraflarda sürgünüm
Çaðýr benide artýk,bir seher sabahýnda Komþu olalým artýk Mezarýnýn yanýnda Karýþ karýþ ot bitsin,kabrýmýn topraðýnda Sensizlik çekilmiyor,bu dünyada yorgunum
Ozan Karapece
Sosyal Medyada Paylaşın:
karapece Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.