Yemyeþil bir dünyanýn,hisli çocuklarýydýk Masmavi bir gökyüzü,sunulmuþtu bizlere Maddeyi tanýdýkça,hislerimizden caydýk Döndük ruhsuz bedene,perde indi gözlere
Köprü kurmak yerine,duvar ördük yollara Bu yüzden bu alemde,döndük yalnýz kullara Akademi,Fakülte,gitsekte okullara... Çaðdaþ birer cahiliz,yarýþ girdi özlere
Oysaki anlaþýlmak, için deðil dünyaya Anlamak için geldik,ne gerek var bu "hay"a? Bencillik kanatlanmýþ,öz veri kalmýþ yaya Düz ovada yorulduk,bitap düþtü dizlere
Gerçeði göz göremez,yürek hissetmedikçe Adalet yürüyemez,tecelli etmedikçe Ýlim ,Ýrfan üremez,ruha hükmetmedikçe Dilsiz Þeytan türedi,maske indi yüzlere
Hep bana,ya Rab bana,fitne fesat kol gezer "Biraz daha"hýrslarý,var olan yoku ezer Dünya malý arttýkça,maneviyattan bezer Rastlamak mümkün deðil,insanlýktan izlere
Dünyadaki en güzel resimdir, gerçek hayat Hiç silgi kullanmadan,çizmiþsen iþte sanat! Ruha terbiye gerek,fani bedene rahat Metalleþmiþ "mal"(!)larý,yükleyin öküzlere!
Ozan karapece
Sosyal Medyada Paylaşın:
karapece Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.