ÖZLENEN BAHAR
Bitmek bilmeyen bir sonbaharýn
Tutuklusu gibiyim
Çözün yüreðimin kelepçelerini özgürlüðüme
Güneþe dönsün yüzüm çok geç olmadan
Özlediðim o bahar kokusunu getirin bana
Yeniden açsýn renk renk,saksýmda çiçekler
Ve bitsin artýk bu yürek hapsim
Beraatimi istiyorum bu sonbahardan..
Þarkýlar söylemeyi özledi dudaklarým
Üstelik çoktan unuttum hayaller kurmayý
Ve öylesine durdu ki aklým
Savunamaz oldum yarýnlarýmý
Sus oldu benliðim baþtan ayaða
Kýrýlýnca tutunduðum bütün dallarým..
Yazýn þimdi bir bir isyanlarý mý
Okuyun vicdanlý yüreklere sayfa sayfa
Bitirin artýk bu tutuklu hallerimi bitirin
Suçlu görmeyin inandýðým için kararlarýmý
Verin artýk özgürlüðümü ne olur
Býrakýn bir kuþ gibi kollarýma
Yaþamak istiyorum son demlerim de
O çok özlediðim ilk baharýmý...
Gülseren Morkan
01/23/2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülseren Morkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.