ÖLÜM BİLE

Yüreðimin derme çatma kulübesinde hep sen varsýn
Yine seni haykýrýyor beyaz kâðýtlara kalemim
Aþýðým diyor seviyorum diyor
Of of çok özledim diyor çok

Yine dalýp gidiyor göz bebeklerim
Umudunu çoktan kesmiþ yüreðim
Hava kýzýl ayaz üþüyorum sevgilim
Yokluðun kara kýþ bana
Cümleler içinde cümlesizim

Ben ne ara böyle oldum tepkisiz ruhsuz
Aða takýlan balýktan farksýzým
Ölümle yaþam arasýndaki ince çizgideyim
Bedenim paramparça ama hissetmiyorum
Yokluðun daha bi acý geliyor bana
Sanki filistin askýsýnda can veriyor bedenim
Selalar veriliyor yüreðimde bir cenaze kalkýyor
Tabutsuz kefensiz ölme diye haykýramýyorum
Kanýmý içiyor toprak kana kana
Takatsiz fersiz bedenim

Oysa anlýnýn þafaðýndan vuracak kadar cesurum
Acýlarý vuramýyorum
Karalara bürünüyor bedenim
Ben daha gelinlik giymedim diyemiyorum
Ansýzýn kucaklýyor beni kara toprak
Annemi görüyorum babamý çýðlýklarý kulak týrmalýyor
Yýrtmak istiyorum kapkara kefeni mi yýrtamýyorum

Sonra sevdiðim uðruna ölümü göze aldýðým adam
Elini son kez tutmak istiyorum tutamýyorum
Gözyaþlarý suluyor topraðýmý
Ve ansýzýn bir el yýtýyor kefenimi
Yarim diyor yarim elimi tutmadan uyuyamaz
Kapatýyorum gözlerimi
Yanýmda sen olunca ölüm bile güzel ölüm bile

....23.01.2016...Þairicem...
Sosyal Medyada Paylaşın: