Kendi kozasýnda saklanan ipek böceði
Ne sýrlarla örmüþtür mabedine geleceði
Yanmýþtýr bir kere sevgi dolu yüreði
Yakmasýn diye vefasýzlar saklar kendini
Isýtacak olsa da görmek istemez baþka güneþleri
Özlemi; pervane olduðu güneþine
Döner durur semazen gibi.!
Yokluðuna esir etse de sevgili
Acýlarýn üstüne sarar ipekten umut telleri
Kaç gün batýmý sonrasý bilinmez ki ne olur
Ya sürgün verirse diye bekler o dem vaktini.
Gözünü kamaþtýrýp doðarsa yine sevgi güneþi
Kapýlýp büyüsüne o da doðacaktýr yeniden
Ýpekten kanatlý kelebek misali.!
Üç günlük ömründe güneþin nimetlerini
Görecektir; açan çiçeklerin güzelliklerini
Tadacaktýr; ayaklarýna deðen bal özlerini
Yüklenince kanatlarýna sevda sözlerini
Baharýn koynunda ölüm de yakýþacaktýr ona
Aþýk olduðu güneþe doðru kanat çýrparak
Ufuk çizgisinde kaybolacaktýr bir akþam vakti.!
Duygu Þen
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.