Bu kaçýncý akþam güneþi, sensiz batan
Bu kaçýncý kayboluþum kýzýllýðýnda.!
Oysa, batan güneþ yarýn yine doðacak
Belki benim de yüreðimi ýsýtacak demiþtim..
Bu kaçýncý gece, düþlere seninle yattýðým
Bu kaçýncý sabah sensiz uyandýðým.!
Oysa, gün doðumu gibi umutlar beslemiþtim
Sensiz geçen sürgün gecelerde..!
En kötüsü içimdeki çocuk can çekiþiyor
Yaðmur sonrasý çýkan gökkuþaðýna koþmuyor artýk
Çoktan öðrendi o güzelliðin hayal olduðunu
Oysa, rengarenk uçurtmalarý vardý
Dilekler adar, umutlarýný üstüne yazardý
Sonra koþardý yorulmadan.,koþardý býkmadan
Etekleri zil çalan rüzgar, alýp götürürdü göklere
Mavi düþleri mavi bulutlarla seviþirdi.!
Þimdi tellere takýlan uçurtmalarýna bakýyor
Hazan rüzgarýnda savrulup paramparça olan
Düþlerine aðlýyor çocuk..!
Sil artýk gözündeki yaþlarý çocuk
Gel gidelim bu yaban ellerden
Kendi topraðýmýza ekelim umutlarý
Sabýrla, yeþerir nasil olsa birgün
Buralarda uçurtmayý vuruyorlar çocuk
Kendi gökyüzünde özgürce uçur
bekle yarýnlarý.!
Yaðacaksak kendi topraðýmýza yaðalým
Yeter ki sen hep içimde yaþa çocuk.!
Duygu Þen ( 27.10.2015)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.