GİT AMA BENİ UNUTMA
Birden akþamlar oldu yine sessiz,
Yine çekip gideceksin demek,
öyle mi..?
Tamam… git o zaman...
Kapý açýk kalsýn ne olur,
Belki karanlýk kalýr içim,
Korkarým!
Sen gelmeyeceksin ya,
Hani, bir daha olmayacaksýn ya,
Belki özlerim seni, ya da belki kalbim susar önce,
Aklým sende kalsa bile, sen yine de durma,
Git ama beni unutma!
Yaðmur yaðar yine hüzünler üstüne,
Islak olur bu þehir akþamlarý,
Sen gittiðinde en çok sonbahar kokuyordun,
En çok yalnýzlýðýma dökülüyordun yaprak misali,
Güneþ, öyle sessiz batar ki sensizliðe,
Yutkunurum,
Çýðlýðým kurur boðazýmda,
Dokunur içime vuran acýlar, aðlarým,
Ýncecik kýrýntýlar gibi savrulsam da ne fayda,
Git ama beni unutma!
Sensizliðe durmuþ kýrýk bir saat gibiyim,
Nasýl da titriyor içim, anlatamam!?
Hava puslu ama sana son kez bakacaðým penceremden,
Ne olur yavaþ yavaþ karýþ yaðmura,
Dýþarýsý çok karanlýk, beyazlar içinde git,
Belki hiçbir þey konuþamayacaðým ama,
Sen bana bakma aþkým,
Yüzüm daðýlýrsa karanlýða, geri dönme!
Dedim ya;
Git ama beni unutma...
Beni unutma...
05.05.2006/SARAY
Saat:00.05
B.BÝRÝCÝK
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bülent Biricik (BBiricik) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.