-Yerde kar var-
Bir kazak giymiþtim dünden
Tiril tiril, hem has yünden…
Bir arkadaþ gördü onu
Mýrýldandý enikonu:
“El örgüsü ne güzelmiþ
Örneði de pek özelmiþ.”
Dedim ona: “Doðru söyle,
Örer mi ki bir el böyle?”
Açýkladým sonra sözü
Fal taþýydý sanki gözü.
“Bunu örer ancak bir eþ
Ya da candan bir kýz kardeþ
Ben derim ki en doðrusu
Olur, ancak eþ örgüsü.”
Arkadaþým bana güldü:
“Eþin de önceden eldi.
Eþ olarak sana geldi
Ören kaþ, göz deðil, eldi.
El emeði, göz nuru var
Bunu ancak yapar bir yâr.
Ýlmek ilmek desen desen
Bunu ören eþim desen.
En doðru bu, yalan deðil…
Eþe saygý ile eðil.”
“Hah þimdi sen doðru dedin
Bu sözünle beni yedin.”
Türk töresi, Türk görgüsü
Eri giyer eþ örgüsü.
Muhacir de deðil yaban
Giyer eþ örgüsü kaban.
-muhacir bozkurt-
Mustafa KÜTÜKCÜ
20.01.2016 – DENÝZLÝ.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.