KAPININ ARKASINDAKÝ
kapýnýn arkasýndaki susmuþ bir öykü yalnýzlýðý
bir eylül sabahýnýn güz sessizliðinde
gelinlerin dilek tuttuðu yerdir ilk adýmda
gök mavisi dualarla girdiði evin eþiðinin öpülmesi
nasýlda unuttuk babamýzýn ellerinden çýktýðýný
dökülen alýn terleri hâlâ kurumamýþtýr
annemin gelinliðiyle geldiði çivit rengi bu evde
kapýlar ve anneler ki ayný yaðmurun damlasýdýr
ince parmaklarýndan armaðan kalan izlerinde
kapýnýn arkasýnda beyaz giysili annem bizi izlemektedir
sonsuz bir özlem nöbetindedir kýna kokulu saçlarýyla
kimse görmez onu, soluðu kalmýþtýr odalarda
çocuklarýn, komþularýn bir sofrada buluþmalarý
sessiz bir aðýtýn göz yaþýndadýr þimdi, kapýnýn arkasýndaki
ah! annemden kalan kapýlardaki nazarlýklar
gelinliðiyle geldiði bu evden bir yüzüðün güzelliðinde
beyaz giysiler içinde veda edemeden çýkýp gittiydi
kapýlar ki mutluluða açýlýr, karanlýða kapanýrdý
þimdi annem ve babam kapýnýn arkasýnda bizimledir.
Neþet KARAÇALTI
Samsun 20 ocak 2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.