Aklým zehir zemberek, ziyan haller içinde. Bu suskunluk bütünüyle yayýlýyor içimde, ya öldürür ya da süründürür. Aklým sarmaþ dolaþ vaziyette içinde yaþattýðý yüreðe teslimken kar topu atan çocuðun elleri kadar üþümüþ bir yürek barýndýyorum içimde. Zihnimin her zerresini donduran bu gaflet, bu illet düþünceler içerisinde kaybolmuþum. Yaþadýðým an’lardan nefret edercesine iki büklüm olmuþ göz kapaklarýmýn verdiði aðýrlýk beni hep’ten yok edip güçsüzlüþtürmekte. Ansýzýn anlarým içimi yakar her an/sýzým. Bu vaziyetler hayra alamet olmayacak þekilde ilerlerken, aklýmda dolup taþan yüreðinin verdiði sýzýya ne kadar baðdaþ kurarým bilinmez. Bildiðim tek þey, acýlar üfleyince geçmiyor.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Özcan kahraman Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.