Öyle güzel bakýyorsun ki ey yar! Düþsem yanacak gibi oluyorum, ellerim titriyor dudaðýndan çýkacak iki kelimeye kulaklarýmý dikmiþken. Bir insanýn elleri terliyorsa yüreðinin bir yerlerin de yangýn yeri olmuþtur. Gel ki yanmaya dur, ateþler içinde kalýp bir baþýnda bakma gözlerinin içine ýslak ýslak. Var mý ulan gözleri dolmayan o an içerisinde. Ýki çift laf söylemek istersin yüreðine dair, ama susarsýn beklersin o konuþsun o ses tonuna deðsin nameler iyi kötü.. Herþey orada o an da güzel iþte. Ýki kelamýyla yüreðini yangýn yerine çeviren insanýn cümlelerinde. Kal öyle göz önümde, gözlerine ihtiyacým var demem, ama onlar sana mecbur benim küçük annem. Varlýðýna mecbur bir adam, sözlerine, bakýþýna, yanýnda oluþuna mecbur. Avuç içlerinden öperim güzel kadýn/m.
Özcan Kahraman
Sosyal Medyada Paylaşın:
Özcan kahraman Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.