MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

-Kaya çatlakları öz suyunu hep beklemekte…
AZAP

-Kaya çatlakları öz suyunu hep beklemekte…








kaya çatlaklarý öz suyunu hep beklemekte
iç çekerek gözlerinde ki kanlý yaþlarla
özlem ve hasret içinde
kývýlcýmlar fýrlatýr þimþekler kahpenin tam da baðrýna
kar kurt eder dururmuþ karlar kardeþlerim yürürken
sese duyarlýdýr her daima laðým fareleri kurduklarý tuzakta
hilal býyýklar akladý rüzgarý haþere pususunda
kýmýldama yerinden tutunduðun kelin perçemine kanarak
asla çekme elini elimden
ve çatlat ki kayaný su can damarýdýr anamýz olan bu topraðýn
yer ve gök inledi yiðit göðsünde ki tüm tüyler bile ürperirken
sedef kakmalý býçaklar parladý gök yüzünde
gönül gönülle olmakla paha biçilmez bir yücelik sergilenirken
Ol’un isteminde can buldu birlik ve bütünlük yeniden
kan kana karýþtý halaylarý’mýzýn yüreðinde
rahmetin pýnarlarý zemzem olurken
caný gönülle hep birlik siper olduk tüm ümmeti Muhammet de

daðlarýmýzýn kardelen çiçeði ovalarýmýzýn al gülü
akýt içini karý ver derdime sal da gitsin Fýrat’ý
bu bizim kaderimiz mi oldu ölmek
Sakarya da doðup da Dicle de gömülmek
Hakkari de gözünü açýp da balkanlar da kapamak
aslýnda yoktur ki bizim birbirimizden hiçbir farkýmýz
içimizdeki o mel’un yabani mikroplar olmasa

bil ki bu ülkede o kadar çok ceddi cibilliyeti belli olmayan þerefsiz var ki
aslý astarý yoktur o dönmüþ gösterirler alçaklarýný
satýlýk ruhlarýyla da bir bir tutmuþlar tüm köþe baþlarýný
naðme yazarlar kýrýlasý o elleriyle
iþleri güçleri vatan hainliði içinde ve zehir saçarlar zemberek dilleriyle

yer gök titreyecek birlikte þevk içinde kardeþler sarýlýnca
arzý korkutacak sunarsak eðer birbirimize bir tek gülü
çatýyý üstümüze yýkacaklar bil ki biz darýlýnca
bu hiç birimize bir fayda saðlamaz ki
galip gelirse bize kahpenin dölü
aklý baþa toplamazsak fayda etmez ne sana nede bana
bu vatanýn o mübarek baðrýnda ki
analarýn o pak mý pak içleri hunharca kanatýlýnca
oysa ki
“O”un bir istemiyle bizler birleþtik güneþ gibi aydýnlattýk Ortadoðu’yu
“O”un merhametiyle biz birlik oluþturarak kurduk umut içinde doðuyu

asýrlardýr sardýk sarmaladýk aldýk verdik kýzlarýmýzý
fitne fücur ve bin bir entrikalarla boðuþup da durduk
ayrýldýk mý ki yüreklerimizden
bak þimdi inliyoruz beraber iflah olmaz kederimizden
kanlar aktýkça halkalar kopuyor bir birde yerinden
kimse anlamasa da analar aðlýyor derinden

Muhammet’in hadisiyle secde etmeni bekler insanlýk
gel de þükredelim hakkýn bize sunduðu hikmete
saygý ve sevgi koyalým sabilerin yüreðine kör kurþun yerine
bir yolu da olmalý bu iþin dinimizin önderliðinde
haydi hep birlikte uçuralým gel de barýþ güvercinlerini yeniden
ölüm gelir kapýyý çalar elbet
peki o zaman da ne cevap vereceðiz biz Resule
her türlü canlý cansýz onun için þükürle secde ederken

Ýyice þunu bil ki
"O"un “Bir” istemi ile biz birleþerek güneþ gibi de doðmadýk mý bu Orta doðu da
"O"un “Bir” emriyle de birlik oluþturarak bizler umutlar doðurmadýk mý doðu da

ben bil ki senim
sende illa ki ben
ayný duygularla birlikte halay çekeriz içimizde…



(20.01.2016) AZAP…



















Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.