Farzet Kýzýldenizin içinde kaynayan volkaným salla bileylenmiþ usturayý kes þah damarýmý rotaný aþka çevir “hazin bir elvedayla” acýtma canýmý
yeter artýk ben hoþnut muyum içimde fokurdayan lavlardan düþün ki yüreðime sýzan eriyiklerle yakýyorum sigaramý sana dair düþlerim gibi nefes nefes çekiyorum içime çektiðin acýlarý avuçlarýmda taþýyarak korlarý
öyle derin ki ruhumda çözümlemesi imkansýz nidalarýn rahvan zelzeleler yaratýr gidiþin üþütür mermer musallada bedenimi yeter artýk bu eylül vakti hüznünle çatlayan tenime ruhuma giydirme sensizlik gömleðini
hangi kader yazgýsý nerede doðdun hangi mahalden geldin umurumda deðil bana sen yeter
bildiðin gibi ben sana kalu beladan beri yanmaktayým yangýnlar içinde geçti çocukluðum bu yüzden avazým çýktýðýnca susmaktayým
þimdi beslenir ruhum acýlarla
Tanrým ona gelecek acýlar kapýlsýn fýrtýnalara kýrýlsýn ibresi pusulanýn düþecekse acý seyir defterine unutma üslenirim bütün kederlerini ben hep buradayým kalu beladan beri zaten hep yanmaktayým.
Efkan ÖTGÜN Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüma Efkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.