GÖNLÜM HEP BİR YERLERE KAYIP GİDER
Gönlüm hep bir yerlere kayýp gider,
Hep ucundan yýrtýlýr sesi,
Kime sýðýnsa
Hep uzaktan atar gözyaþýný,
Bir <güne> batan akþamlardan susar hayat,
Hangisinden baksan gece dolar hep içine,
Hep kýyýsýna çýrpýnýr ýslaklýðýnda gözün,
Çok uzun bir aðlayýþýn molasýnda beklersin,
Beklersin de,
Yorgun bir ruhun kýrýk nefesleri içindesindir!
Ne senden uzak,
Ne de benden yakýn!
Hep böyle,
Hep...
Gönlüm kayýp gitti yine bir yerlere,
Yine havanýn yaðmurlu tarafýndan sustum,
Yine bir gölgenin serinliði kadar herþey,
Herþey bir hava boþluðu sarsýntýsýnda,
Aðýr, kasvetli...
Bir sayfanýn sarartýsýnda bekler ya cümleler,
Toplasan, anlatamazsýn yine de,
Söylemeye aðýr yalnýzlýklar içindesindir,
Yine de seversin hep,
Bir sessizlik gibi öteden,
Bir kapanýþ gibi derinden!
Uzaklýðý çok bulutlar var bende!
Ne yana tutsam kalbimi,
Caným oradan daha çok yanýyor,
Oradan daha çok bitiyor herþey,
Gönlüm hep ayný sýzýntýlar içinde,
Hep ayný kýrýlganlýklarda!
Hep ayný...
Þiir:::B.Biricik:::
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bülent Biricik (BBiricik) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.