Buz mavisi.

Dili yanmýþ öyle söyledi kahveden,
Acý gelmiþ tadý,
Sen gelmeden.
Hava da kurudu iyice,
Üþüme buzlar mavilenmeden.

Sana kuruldu bu sofra,
Senindir bu yerlere serilen.
Davetsiz misafirin bolca,
Oturdu sofrana her Allah diyen.

Kapatma kapýný aralýk kalsýn.
Üstümüzde tüten ocaklar yansýn.
Þu batmayan gölgenin ardýnda,
Mart’ý lar kadar birde sen varsýn.

Çabuk çal kapýmý dýþarýda çoktur ekmek yiyen,
Rýzýk bilmez,helal lokma bilmeyen.
Bölüþmezler seninle bir kýrýntýyý.
Gel hadi buzlar mavilenmeden.




Sosyal Medyada Paylaşın: