Karagül

ey baðrýmda çatlayan ayaz sancýlý tohum
kaldýr baþýný gülüm zemheride kara/gül
karýnca cýlgasýnda izini arar oldum
içimde büyüttüðüm gül baðýnda yara/gül


yýllar yýlý bekledim bir tomurcuk ver diye
dikenini yok saydým aþkýn hatrý var diye
kalbim kirpik ucunda gözlerinle vur diye
yangýnlarda açýlýp ateþlere nara/gül


üþümem ondandýr ki; güneþ tutmaz elimi
dokundukça yarama rüzgar büker belimi
ey gönlümün sultaný sen bozkýrýn gelini
mevsimleri geçerek yaza kýþa bora/gül


Arap Kurt
Sosyal Medyada Paylaşın: