Ne desem sana çocuk

bu kadar candan isteme beni
hayal kýrýklýðý cam kýrýðý gibidir.
nereye elini atsan
nereye baksan
bir yanýn acýr

bu iyi mi?
kötümü bilmiyorum?
düþlerini boyaladýðýmý söylüyorsun
oysa ben düþüncelerimin esiriyim
ne çok þey vaat etmiþim sana çocuk
indirsem kýrýlacak bir þeyler
sýrtlayýp götürmeye gücüm yok
omuzlarýmdaki yükün altýnda eziliyorum
bilemezsin

þevkini kýrmak istemem
þen olduðun kadar yaþadýðýný biliyorum çünkü
ne desem sana
ne desem hiç!
þen ol çocuk
þen ol
çiçekten çiçeðe konan kelebek

umut almak
umut vermek
bir gönülde yer edinmek
bu iyi mi
kötümü bilmiyorum
bildiðim bir þey var ki
yüküm
yüküm, çok aðýr
karýncalar kadar olmasa da
terliyorum
bazen buz
bazen ateþ akýyor baþýmdan sanki

nedense
her yol mezarlýða çýkýyor
o yolda ben
sürekli bir þeyler taþýyorum
ölen insanlar
ölen aþklar
açýlýp,kapanýyor mezar
onlar dünya deðiþtirirken
gücüme gidiyor burada yapayalnýz kalmak
geride kalanlarý teselli etmek
ne kadar da zor

ne desem sana çocuk
ne desem hiç
sevincini elinden almak istemem
seninde bir uçurtman olmalý elbet
ipi uzun
kuyruðu rengarenk
her þeyi unutturup
seni buluttan buluta gezdirecek

Arap Kurt
Sosyal Medyada Paylaşın: