Bir olur mu ocaðýn sonu baþý
Ilgýt ýlgýt esen yeller gibiyim
Akar akar, dinmez gözümün yaþý
Yüzüne çiy düþen güller gibiyim
Yâr sen benim bereketli doðamdýn
Uçsuz bucaksýzdýn, gönül ovamdýn
Gökte Venüs, yýldýz burcu kovamdýn
Aynasý ters düþen fallar gibiyim
’Bir Çingene Çaldý Seni’ þarkýsý
Nice oyun hava, köçek türküsü
Düþe engel ’ Ya ölürsem?!’ korkusu
Asla kavuþmayan eller gibiyim
Kapalý bir kutu gibi kâlbim bak
Aç kapak/çýðý gör halime bir bak
Kar beyaz ellerin elime býrak
Zemheri, don vurmuþ dallar gibiyim
Her doðan gün senin güneþin olur
Gözünde gizemli bir ýþýn olur
Yuvasýnda senin bir eþin olur
Tanyerinde açan güller gibiyim
Bak güllere sarý beyaz kýrmýzý
Bayrak açmýþ gökte Çoban Yýldýzý
Hilâlinde Venüs; gönlümün kýzý
Her gün aþkla baþka haller gibiyim
Güzel Atlar Ülkesi’ni gezdik mi
Tez yorulduk, canýmýzdan bezdik mi
Yoksa aþký bir kalemde çizdik mi
Göreme’den açan güller gibiyim
Senin ile dansettiðim geceden
Periler mi indi yoksa bacadan
Uyuyamam hasretinden acýdan
Sarýldýðým ince beller gibiyim
Bakmak varken gecede dolunaya
Vurulmuþum delifiþek bir taya
Niye acep erken geldim dünyaya
Gül yüzüne düþen allar gibiyim
Ne niyazdýr ne de kutsal bir ayet
Aþk bir masal imiþ dilde rivayet
Söyle aþkým var mý benden þikayet
Bir ’ Alo!’ de; sessiz teller gibiyim
Yol boyunca güller açmýþ gördün mü
’Hani benim gonca gülüm?!’ sordun mu
Sen bu aþka bence kafa yordun mu
Kükreyip de coþan seller gibiyim
Erciyes’in pýnarlarý þarlýyor
Yaðan karlar gül teninde parlýyor
Düþen yýldýrýmlar kâlp/ten gürlüyor
Pencerende beyaz tüller gibiyim
Söyle son sözlerin bitsin bu þiir
Sen yok isen bence batsýn bu þehir
Sazým sözüm içim dýþým bir zehir
Göðsünde gerilmiþ teller gibiyim
Kimse bu kör aþka ömür biçmiyor
Ömür mü kömür mü gözüm seçmiyor
Yandý kâlbim gözünden vazgeçmiyor
Aþk odunu saran küller gibiyim
Aktaþ söylenmedik sözün kaldý mý
Suya düþen hâyâl göze daldý mý
O yâr gider iken izin aldý mý
Ýze gölge, suskun diller gibiyim...
Þaban AKTAÞ
19.01.2016