GERİDE BİR BEN KALMIŞIM
Ben seni sevmeyi yazmaya çalýþtýðýmda,
Senin yýrtýk pýrtýk bir kaðýt olduðunu anlayamamýþým,
Yanýk karalarý içinde hep gülümsemene aldanmýþým,
Güneþin doðuþunu bile bir kýþa sýðdýrdýn,
Ben sana ýsýnmaya çalýþtýkça meðerse donarak ölüyormuþum,
Üzerime bulaþan gözyaþlarýnla kurumuþum meðer,
Senin sesinde anlam kazanmaya çalýþtýkça,
Sen beni çalý çýrpý sesinde kýrýp geçmiþsin!
Güzelliðine yayýlan gözlerim vardý sana baktýkça,
Baharýn en güzel renkleri sensin diye düþünürken, oysaki kör olmuþum,
Terkedip gittiðini bu yüzden görememiþim!
Geride senden kalanlarý toplamaya karar verdiðimde,
Meðer geride bir ben kalmýþým,
Kendimi toparlayamadýðým...
Senin arkanda öylesine kalýp ölmüþüm...
Þiir-B.Biricik
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bülent Biricik (BBiricik) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.