...YETER...
Yaþarken daima gerçeði savun.
Ölüm bir gün gelir avun ha avun.
Nasýl olacak diye düþün hep yarýn.
Bu günü,dün’üne benzetme yeter.
Durumundan fazla uzak açýlma.
Çok var diye sere, serpe saçýlma.
Kene olup el sýrtýna yapýþma.
Ýsrafçýya bir kýlavuz ol yeter.
Dostu hiç bir zaman var diye sevme.
Dost veremedi diye ona ilenme.
Dost yanýnda iken,her dem her yerde.
Eski günler hatýrýný bil yeter.
Çok gereksiz insanlarý tanýdým.
Gereksizler arkasýnda var’idim.
Mert bildim, namert olmazlar derdim.
Vefalýya bir kýlavuz ol yeter.
Ýnsanýn yüreði büyük olmalý.
Her sevgiyi yüreðine almalý.
Ýnsan olan geçmiþi unutmanalý.
Ahde vefa’ya kýlavuz ol yeter.
Mazileri insan kafadan silmez.
Acýsý olanýn hiç yüzü gülmez.
Gönlü kör olanin gözü de doymaz.
Þükredene bir kýlavuz ol yeter.
Kalpte ne var ise dilden dökülür.
Gam yükü çekenin beli bükülür.
Suskun kalbim ta dininden sökülür.
Bilmeyene bir kýlavuz ol yeter.
Erol’um der ne söyle’yim neyle’yim.
Ölüm bizim peþimizde her daim.
Azrail bir gün gelecek bunu bilin.
Sevaplara bir kýlavuz ol yeter.
12.01.16 Erol Köktaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.