Bu gün hava yaðmurlu... Az yaðýyor çisil çisil.. Sonra hemen güneþ açýyor... Bambaþka bir güzellik... Hatta güneþle yaðmur yaðýyor Bu gün ben.. Kendimi çok iyi ve mutlu hissettim. Öyle ki,mutluluktan aðladým. Ama halen ayný olsam keþke Akþam oldu. Ateþim var.. Hasretim var... Akþamlar yakýyor beni Yorgunum Uyumalýyým Ah bir uyuyabilsem! Of benim sevgili kalbim Onda çok... Ama çok aðrý var. Býktým artýk bir þeylerden Onun için adýný anmýyorum Ben býktýðým þeylerin adýný çok anmam! Hatta hiç anmam. Ýstemiyorum. Mecburiyetler sýkýyor beni Kimi sýkmaz ki? Neye mecburum? Hiç bir þeye diyemem Çok þeye mecburum. Her bir kiþi gibi Her bir insan gibi. Bazý anlarým çok zor Hele gecelerim... Ýþte geceleri kendi kendimeyim Ve yükleniyor anýlar göðsüme Her ne kadar düþünmek istemesem de! Mangalý karýþtýrdýkca.. Of sýcak! Of buhar! Bu ne har! Artýk odamýn kapýsýný kapattým. Epeyce havalandýrmýþtým öncesi. Uçtu sýkýcý anýlar! Rahatým þimdi. Yorgunum Uyumalýyým Oy keþke uyuyabilsem! Oy benim sevgili kalbim! Buz parça olmuþsan bile... Onarýlacaksýn. Ýnanýyorum... Biliyorum. Sen en güzel Sen en sevgili olmaya Deðersin.
20.03.2008.Ýzmir. Müfide Decdeli.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Müfide Decdeli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.