SEVDA CENGİ

Ey sevgili; sen bilmezsin
Bir zamanlar kýþtý gönlüm.
Dördüncü cemre gibiydin,
Sen düþmeden düþtü gönlüm.

Seni þiirimle vurdum,
Görmedin, yanýnda durdum,
Bilsen ne hayaller kurdum,
Kaf daðýný aþtý gönlüm.

Deryaya attým zarýmý,
Demedim ahu-zarýmý,
Sen görmeden mezarýmý,
Yüreðine eþti gönlüm.

Gül yüzündeki süsünle,
Huzur týnýsý sesinle,
O sýcacýk nefesinle,
Doldu doldu taþtý gönlüm.

Bilmem girdim mi düþüne?
Rastlamadým bir eþine.
Düþtü senin ateþine,
Usul usul piþti gönlüm.

Göremedin gördüðümü,
Dilime attýn düðümü,
Bu attýðýn kördüðümü,
Çözemedim þiþti gönlüm.

Yeter! Seviyorum seni.
Kazandý sevda cengini,
Ýþte bak kendi kendini,
Aþk okuyla deþti gönlüm.



Sosyal Medyada Paylaşın:

AKYÜZüm Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

YEĞENİM su olmasaydı TERÖR ŞEHİTLERİNE senmişsin meğer ÇANAKKALE GEÇİLDİ B İ Z İ M D E Ğ İ L Gölgemi Arıyorum DOLUYUM BAKIN KIRIK SANDALYE