Dikeni Anlatan Bir Gül

sýkýntýyý kovamayýnca
bir þarkýya sis doldurdu kocamýþ kent
þimdi þapkasýyla gözlerini örter aydede
daha bakamaz bizi zindanýn oyuncularý yapan þeylere
güneþ doðana kadar uyur, yarým
dibimiz gibi
ne çok kuyuyuz kuþlara özendiðimizden beri


Tanrýsal melodiler biriktiren gök
yaðmuru çaðýrdý , cilvesi yazdan çalýntý
zýtlaþtýðým için deðil
birbirini tamamlayan fotoðrafýz
ateþler içinde yanýyor gövdem
gölgem ,cin ürküten
kederim fýrtýnasýz , ezdim ayaklarýmla
çorabý kaçtý erkek sesli isyanýmýn
umursamadým


karanlýkta kalmýþ bir masal
dua üfledi sol yanýna
kim sahiplenecek bu soruyu
cevaplamadým
kadeh kaldýrdým
sigaramdan kaçan dumana
topraktan gelip topraga giden yalnýzlýða


susamak bulaþýcýydý
susamak doðanýn kanunuydu
sus uyorum


nazarlanýyor sesim
yavaþ yavaþ içimde eriyor kurþun
içimde kocaman bir metropolün patika özlemi
uzuyor
uzuyor
uzuyor
bilmediðim o köye varamýyor


tünel ezber deðil suskunluk bir kaç yüzyýl
küflü bir yolculuðun ayaklarýný onaran
þiirler okumalý þarkýlar söylemeli
doðrulsun ve ilerlemeye baþlasýn ekmek ve aþk



sesimi bulduðumda aþýðýn olacaðým
yüzünde gezineceðim
gülümsediði yerde dudaklarýnýn
halaya duracaðým


kaburgalarýmý isteyeyim önce geceden
sýzýsýna minder koyayým ah aldýðým kalplerin
bir jilet gökyüzüne
önce sesim kanasýn
sonra rüyalarým...













Sosyal Medyada Paylaşın: