Sen gideli yar günü ayý bilmez oldum Yüreðim yürek deðil artýk bin yara. Ýçime iþleyen kurþun oldu türküler Çaðrýlarýmý yýdýzlar da duydu yar… Kanamalý yüreðimin acýsý içinde Ben seni beklemedeyim. Karardý düþlerim sen yoksun. Seni dinlemedeyim, Bana bir ses ver ne olursun yar Gecelerin içinde bir çiçek Hem kanýyor, hem aðlýyor… Dallarda donakaldý bahar… Özlemim ve umutlarým kanter içinde. Cemre düþeli hayli zaman oldu... Kelebekler, kurtlar kuþlar güneþini bekliyor… Yelkenler rüzgarý, yaþam yaðmuru… Ben seni bekliyorum. Mezar taþlarý duydu beni Saðýr sultanlar bile… Sen beni duyuyor musun Neredesin, kiminlesin, nasýlsýn , Susuz toprak nasýl bekliyorsa yaðmuru, Renklerini yitirmiþ bütün çiçekler Yaðmur duasýnda þimdi çayýr-çimin elleri Güvercin gagasýnda minicik bir zeytin dalý… Seni bekliyorum yar Kuruyan çimdemisin, Solan çiçektemisin Kuru kýraç yerdemisin… Nerdesin Nerelerdesin Yazgýmýn al bahar mevsimi Sen gideli günü ayý bimez oldum Bana bir ses ver ne olursun yar
KÖMEN-Haydar Okur Sosyal Medyada Paylaşın:
KÖMEN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.