bir türküsü yankýlanýr dillerde ve bir þiiri Çarþamba’nýn
’Çarþambayý sel aldý bir yar sevdim el aldý Keþke sevmez olaydým elim koynumda kaldý Çarþamba’nýn ortasýndan akýyor ýrmak Her yðidin karý deðil sözünde durmak’
baðýtlýyým sevine,el alsa seni, sel alsa beni seviyorum gökçe gözlüm Çarþamba’yý,Yeþilýrmaðý ve yaðmurunu sevdanýn
mavi bir derinlikteyim þimdi ýpýslak sýrýlsýklam geceler seni taþýr bana, seni düþünür düþlerim her gece ay ýþýðýna koþut saçlarýný sekerek yürüdüðün kaldýrýmlarýný Çarþamba’nýn ve beni baðlýyor saçlarýn düðüm düðüm, Çarþamba’nýn ceylan yüreðine gök mavisi, gün güzeli gözlerinde yitiyor umulu gözlerim yakamozlar çýrpýnýyor gözlerinde, karanlýklarýný aydýnltýyor Çarþamba’nýn ve Çarþamba’nýn gecelerinde seni, düþlere taþýyan sesini arýyorum
aslýnda karanlýklarýda severim buðulanan bakýþlarýnýn, saðnayan yaðýþlarýný da býrak gönül göðünün yýldýrýmlarý bana yansýsýn bir görünüp yitmeni, bir de göz kýrpmaný seviyorum, mavi yýldýzlar gibi Çarþamba’yý yaþýyorum, seni ve sevi yaðmurunu ýpýslak sýrýlsýklam sevdaný
köprü baþýndayým, bir ucunda sen öteki ucunda ben dillerde yine o türkü ’, Çarþamba’nýn ortasýnda akýyor ýrmak’ ellerim açýlýyor, uzanýyor kollarým, tutacak gibi seni Yeþilýrmak’ta kuðular seviþirken
bir yiðit yar cevrine gurbete düþse, kollarý açýk elleri bomboþ kalacak bilirim ben yine de sözümdeyim, eriyim andýmýn ellere inat heyhat! apansýz bölünecek düþlerim ve apansýz vuracak beni yad’lar bilirim meltemler estiren geliþlerin aparýr beni benden kardelen çiçeði gülüþlerin yankýlanýr içimde
yaðmurla geleceksin yine ýðlým ýðlým ve yaðmurla taþýyacaksýn beni kuðu yuvalarýna ben seninle varým, varsam, bir de köz kundaðý sevdanla beni sevdiðince yaðmuru da sevmelisin bir gün bana geleceksen gökçe gözlüm, gönlünün yaðmuruyla gelmelisin bulupta sevemediðim ve dokunamadýðým güzelliðinle bürünerek pembemsi ipeklere ürkekliðini sevdiðim cerenler gibi, en deliþmen duygularla periler gibi gelmelisin
bir gün tutabilirsem o pamuksu ellerinden görürsem seni, sevincin çýngýlarý vuracaktýr kalbimi mutluluðun kaçak vuruþlarýnda yok olacaðým kuþlar da bilmeyecek kim olduðumu, kuðularý da Yeþilýrmaðýn bir sen bileceksin yaðmurla geldiðimi ve bir yýðýn anýlarý býrakarak ardýmda, göçmen kuþlara katýldýðýmý... bir sen bileceksin
köprünün bir ucunda sana açýlan ellerim, ellerini tutamayacak ardýmda bitirilmemiþ yarým bardak çay sýcaklýðý üstünde kalacak ellerimin, çay bahçesinde Yeþilýrmaðýn ve bir gün yine, yaðmurla döneceðim sana mavi derinliklerden, masmavi gözlerine ýpýslak sýrýsýklam bir yürek yangýnýyla o gün bir türkü yankýlanýrsa dillerde, o bildik türkü iþte deniz gözlerine yolcu, Yeþilýrmaðýn taþkýnlýðýnda olacaðým özleyeceðim sarý saçlarýný ve bir de saðnak yaðmuruyla sevdasýný Çarþamba’nýn ýpýslak sýrýlsýklam
KÖMEN-Haydar Okur Sosyal Medyada Paylaşın:
KÖMEN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.