SON GÜNÜM ÇÜNKÜ GELDİ ÖLÜM
Bir gün kara toprak alacak bu bedenimi
Yine mutsuz edeceðim arkamdan feryat edeni mi
Unutmayýn ki sizlere býrakýyorum bütün sevgimi
Sevenlerim olduðu için þanslý hissediyorum kendimi
Telefonlarla selayla çaðrý yapýp vefatýmý duyurdular
Zahmet ettiler çok uzaktan gelip cenazeme buyurdular
Yýkadýlar tertemiz,nasip oldu kefenleyip sardýlar
Hoca tekbir aldý hep birlikte ona uydular
Namazýmý kýlýp dualarla haklar helal edildi
Cemaat daðýldý tabutumun baþýna gidildi
Omuzlara alýnýp elden ele arabaya verildi
Cansýz bedenim ruhuma bakýp içeride gerildi
Zamaný olan dostlar mezarlýða kadar geldiler
Tekrar el ele verip tabutumu yere indirdiler
Yumuþak olsun diye altýma biraz toprak serdiler
Yatýrdýlar buz gibi yere tahtalarý tek tek dizdiler
Eller de kürekler herkes sanki yarýþ ediyor
Biri alýyor diðerine tebessümle geri veriyor
Yavaþ atýn dostlarým ayrýlýk vaktý geldi zaman eriyor
Siz gidince caným dediðiniz bu beden yalnýz kalýyor
Öldüðüme deðilde sevdiklerimi üzdüm ya ona yanarým
Mevlam nasip etmedi fani dünyada belki ahirette kanarým
Sevenler cennette olur elbet cehennemden nasýl ararým
Bu dünyada sevdgi, hasretinden yandým yine yanarým
Herkes gitti mezarýmýn baþýnda bir hoca kaldý
Geldi baþ ucumda durdu talkýmý baðýrýp duyurdu
Biraz ileride boncuk gözlüm,gözü yaþlý duruyordu
Acýsýndan allahým deyip ellerini dizlerine vuruyordu
Kimse kalmamýþtý bir tek o vardý mezarýmýn baþýna geldi
Çok üzgündü ama ben mutlu olayým diye yaþlý gözlerle güldü
O benim gönlümde zaten nadide kýrmýzý güldü
Caným kurban olsun deyince kýzdýðýn senin delide öldü
Mezarýmýn üstüne uzandý bedenimi deðil topraðýmý seviyor
Týrnaklarýný geçirmiþ topraða öfkeyle dövüyor
Yüreði güzel boncuk gözünde yaþlar hala beni övüyor
Caným lütfen üzülme bu deli hep sevdi seni yine seviyor
YALÇIN DOÐAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
DUYGUSAL KARADENİZLİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.