Ümitsizlik içinde yaþarken umut arýyorum Kaybettiðim yýllarýmý herkese soruyorum Çok neþeliydim þimdi mutsuz duruyorum Ben kendi mi kaybettim bulmaya gidiyorum
Dostun dost olduðu yeri çok arar oldum Açmamýþ goncaydým sarardým soldum Artýk ben bu yola inanýn canýmý koydum Caný cananý kaybettim bulmaya gidiyorum
Ustalýk sanat olmuþ hile ve yalanda Gerçek mutluluk sanki yanlýz kalanda Ýnsanlýk doymaz anladým bu yalan dünyada Ben gerçeði kaybettim bulmaya gidiyorum
Gönülden bir sohbete çok hasret kaldýk Leylayý kaybeden mecnunu andýk Bizde herkesi dost ,arkadaþ sandýk Muhabbeti kaybettim bulmaya gidiyorum
Yalçýn DOÐAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
DUYGUSAL KARADENİZLİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.