Beynimde bir maðara içinde yarasalar
Uykudayken emiyor ince ince kanýmý
Belki biraz gülerdim bir iþe yarasalar
Gün ufuktan doðarken acýtýyor canýmý.
Uyanýk caddelerde yalnýz ben yürüyorum
Perdeler açýlmamýþ kocaman kutu gibi
Anýlarý gölgemle peþimden sürüyorum
Giriyorum içine kapanca kuytu gibi.
Sanki masalda kaldým bir varmýþ bir yokmuþum
Ankalarý doyurup aþarým Kaf daðýndan
Sadaða sadýk kalan can almamýþ okmuþum
Salâha ermek derdim bu örümcek aðýndan.
----------------
-----------------
ÞÝÝR ÜZERÝNE GÖRÜÞLERÝM
Beynimde bir maðara içinde yarasalar
Uykudayken emiyor ince ince kanýmý
Belki biraz gülerdim bir iþe yarasalar
Gün ufuktan doðarken acýtýyor canýmý.
Kapý gýcýrtýsýna oynamak diye bir deyim vardýr. Bazý insanlar da kapýyý bile ritimli gýcýrdatýrlar. Afet Kýrat da bunlardan biridir. Bence þair bu þiiri “yarasa” sözcüðündeki cinasý, bir þiir içine almak için yazmýþ. Bazen bir þiir bir dize için yazýlabilir, bazen de bir edebi sanat için. Þiir, maðara ve içerisindeki yarasalar anolojisiyle (andýrýþ/somutlama) baþlamýþ. Þairin canýný acýtan, yarasalar deðil, günün (güneþ) ilk ýþýklarýdýr. Aslýnda þiirlerini gece yazan Kýrat, tabiri caizse bir gece kuþudur. Yarasalarýn da gece kuþlarý olduðu bilgisiyle baktýðýmýzda, Kýrat’ýn beyin kývrýmlarýnda ne tür kimyasal reaksiyonlar olduðunu tahmin etmek güçtür. Eðer maðara-yarasa anolojisinin kaynaðý gördüðü bir rüyaysa bunun için de psikanalitik þiir tahlili gerekir.
Uyanýk caddelerde yalnýz ben yürüyorum
Perdeler açýlmamýþ kocaman kutu gibi
Anýlarý gölgemle peþimden sürüyorum
Giriyorum içine kapanca kuytu gibi.
Bu ikinci birimin ilk dizesindeki “uyanýk caddelerde” baðdaþtýrmasýnýn ilk anlamý caddelerin uyumadýðýdýr. Bu bir anlamda doðru olabilir; en azýndan sokak kedi ve köpekleri caddeyi uyutmaz, günün ilk ýþýklarýnda yol alan arabalarla birlikte. Fakat burada uyanýk cadde, mecaz anlamýyla kullanýlmýþtýr. Olup bitenleri gören, belki kurnaz, belki biraz tehlikeli, her an harekete geçmeye hazýr cadde. Dolayýsýyla bir kinaye sanatý var. Üçüncü dizedeki “Anýlarý gölgemle peþimden sürüyorum” (sürüklüyorum deðil). Çocukluk anýlarýmýzda arabalarýmýza ip baðlayýp sürdüðümüz günlere gönderme de var. Sürüyorum sözcüðünün hem sürmek (arabayý) hem sürü[kle]mek anlamý olduðu için iham sanatý, yoruma göre tevriye sanatý vardýr diyebiliriz. Bu kýtada her ne kadar caddelerde yürümekten, evlerin pencerelerinden bahsetse de dördüncü dizedeki girmek fiili bunlara deðil, peþinde sürdüðü/sürüdüðü anýlarýn içerisine girmektir. O anýlarýn birinde küçük bir kapana (kapanca) girdiðini de söylüyor.
Sanki masalda kaldým bir varmýþ bir yokmuþum
Ankalarý doyurup aþarým Kaf daðýndan
Sadaða sadýk kalan can almamýþ okmuþum
Salâha ermek derdim bu örümcek aðýndan.
Son birimde þair bu anýsýný anlatmýyor: Masal baþý tekerlemesini bir varmýþ bir yokmuþum þeklinde bir i mge olarak kullanýp bir anlamda masal deyip, aný deyip geçiþtiriyor. Ama yerin yedi kat dibinde de olsam, Kaf daðýnýn arkasýnda da olsam yapmam gerekeni yapar güçlükleri aþarým da diyor. Aslýnda ben kimseye zararý olmayan sadýk bir insaným. Ýsteðim, mevcut sýkýntýlardan, dertlerden kurtulmak rahata ermektir mesajýný veriyor. Bu dizedeki “Sadaða sadýk kalan can almamýþ ok[muþum] Eros’un okunu (aþkla yaralama) akla getiriyor. Ýlaveten sadakat duygusu, sadak sözcüðüyle somutlaþtýrýlarak bir benzetme yapýlmýþ; ancak sadakat benzeyeni dizede yer almadýðý için eðretileme (açýk istiare) sanatý olmuþtur. Yine kendini oka benzettiði için benzetme (teþbih)sanatý da var. Sadak, ok, can almak sözcükleri anlamca iliþkili olduðu için bir tenasüpten de söz etmek yanlýþ olmaz. Örümcek aðý benzetmesi de bir baþka açýk istiare.
Yapý: Yarasa, dörder dizeden oluþan üç birimlik bir hece þiirdir. Birimler arasýndaki iliþki vardýr: Ýlk birimde uykularýnýn bile kendini tüketmeye çalýþtýðýný ama asýl acý verenin gündüz akla gelen sýkýntýlar olduðunu, ikinci birimde anýlarýyla birlikte yaþadýðýndan, o anýlarýn bazýlarýnýn da pek güvenilir olmadýðýndan, üçüncü birimde ise sýkýntýlardan kurtulma isteði dile getiriliyor.
Konu: Þairenin yaþamýnda sýkýntýlar çektiðinden ve bu sýkýntýlardan kurtulma isteðinden söz ediyor.
Tema: Sýkýntý duyulan hayatta; ferahlama, rahatlama isteði.
Ahenk: Bu þiirde ahenk hem 7+7’li duraklý hece ölçüsüyle, hem çapraz uyaklarla hem de þiirin belli kýsýmlarýnda ayný ünlü ve ünsüzlerin tekrarýyla saðlanmýþtýr:
Sadaða sadýk kalan can almamýþ okmuþum
Salâha ermek derdim bu örümcek aðýndan.
Dil ve üslup: Yaþayan Türkçeyle yazýlmýþ bir þiirdir. Þiirde, az kullanýlan kapanca ve sadak sözcüklerinin yanýnda ezanlarda duyduðumuz eskimiþ salah sözcüðü de kullanýlmýþtýr. Þair þiirini sanatlý (süslü) bir üslupla yazmýþtýr.
Noktalama: Noktalamalarýn kullanýmý gereksizdir. Konmasý gereken yerlere nokta konursa da þiir esrarýný bir ölçüde kaybeder. Bu þiirin noktasýz olmasý, diðer þiirlerde zorunlu olmadýkça noktalamanýn kullanýlmamasý gerekir.
ÇÖZÜMLEME: Seddar Ýnce
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
AFFET BABA DESEM Kİ... KARA GÖZLÜM RİCA EDERİM BAYIM YAKARIŞ SAÇLARIN, AH O SAÇLARIN! HEY BİNGÖL, YAYLA DERE! VEZN-İ AHAR SARMAŞIK MEHMET’İM