Yaşamın Üç Adım Kıyısında

bir þiir yazcam
özleme
geçmiþe
ve ardýndan
geleceðe göz kýrpcam
benim þiirim olacak yalnýzca
ve içine
özlemlerimi de býrakýp
rüzgara fýsýldayacaðým
ve bu þiir okundukça
karanlýk da dost olacak bana
biraz özlemlerimi serpiþtireceðim
ve rüzgar
gelecekten þarkýlar getirecek
gündüzlerime
düþlerime
ve tüm tedirginliðim
bir buz parçasýyla yavaþça su olup
yok olacak
silinecek
yavaþ yavaþ
kimseye belli etmeden
içinde nefesim olacak
ve
yorulduðumda
þiirimden esinleneceðim mesela
mesela
onlarla dalga geçip
kardan adam yapabileceðim
özlemlerimle de dost olmayý öðreneceðim
soðuktan korkmadýðým gibi
elimde fener
geleceðimi yavaþça aydýnlatacaðým
ve içinde biraz ben olacak
ve elmas olarak sakladýðým hazinem
bu yüzden ondan bahsedemem
çünkü piri dedi bana
gerçeði konuþurken
gerçeklikten koparmýþsýn
ona da çýktýðý seferdeki arkadaþlarý söylemiþ
mendilleri varmýþ ellerinde kendilerinden gizledikleri
güneþe yolculuk ederken
ve döndüklerinde
ýþýk hüzmesi toplamýþlar mendillerinde
ve þimdi
içimdeki hasretle
geleceðe yolculuk yapmanýn vakti
belki de gideceðim buralardan
biraz uzaklara
ama bir hayal mesafesi yakýnlarda
o da olmasa insan
kendi güneþiyle nasýl konuþur
peki içindeki güvercin?
ben güvercinimle uzun bir yolculuða çýkacaðým
ve elmasým da yanýmda
karanlýkla da dost olmak için
bu benim þiirim ve
içinde bol miktarda
özlemlerim
umudum
ve elmasýmla
kendime yolculuk yapmakta
yaþamýn 3 adým kýyýsýnda
ve
ölümle
yaþam arasýnda

..
.


16 Ocak 2016
Sosyal Medyada Paylaşın: