Zürafalar

Bu kitap benim okuyabileceðim cinsten deðil,
Bilmiyorum harflerini,
Kelimelerle tasvir edemiyorum anladýklarýmý
Þurada biryerlerde
Biryerlerde sözcükler duruyor
boðazýma dizildi
konuþamýyorum

Bu hikaye benim anlatabileceðim cinsten deðil
Tanýmýyorum yazarý
Düþüncelerini tasvirleyemiyorum kalemimle
Kelimeler idamlýk
yaþatamýyorum sözcükleri
bahsedemiyorum hiç kimseye
anladýklarýmdan
zaten
birþey de anlayamýyorum

Bu bahçe benim oturabileceðim biryer deðil
Aðaçlarý alerji ediyor beni
Ýçinde hem çok fazla yabani
bana bakýyor hepsi tek tek
Aðlayamýyorum
sadece korkuyorum
ellerimi sýkýca kendim tutuyorum
ipleri býrakamýyorum
tüm engellere raðmen

Bu ev benim sevebileceðim biryer deðil
Duvarlar var
Özgür hissetmiyorum kendimi
Zürafalar geçiyor duvarlardan üstelik
istila edercesine
Kimse görmüyor
kimseye bahsedemiyorum
olmuyor
kelimeler çok kifayetsiz
ve anlamsýz
ve boþ

Bu hayat benim deðil
Yaþamýyorum hayallerimi
Bir kuþ deðilim mesela
uçamýyorum özgürce
gökyüzünde
ya da dalamýyorum tüpsüz
denizlere
kelimeler yetersiz
hayallerim konuþuyor
ben yetiþemiyorum hýzýna
ona ayak uyduramýyorum
duruyorum
sadece izliyorum

Bu saat benim deðil
Zaman ilerliyor
Ben sadece ilerleyen zamaný izliyorum arkasýndan
Ýzliyorum
izliyorum
ve oturdum
süzülüyorum
bir kuþ gibi
ama
tam olarak bir kuþ deðil
bir ayyaþ gibi
ama içmem ki ben
bir tiryaki?
o da olmadý
bir berdüþ gibi..
fýrsatlarý bekliyorum
buradayým iþte tam olarak

Yaþamýyorum hayallerimi
Bir kuþ deðilim ben
Zaman ilerliyor
bir tiryaki?
Zürafalar geçiyor duvarlardan üstelik
onlarý yeþile boyuyorum...


27 Mayýs 2015
Sosyal Medyada Paylaşın: