Bu kâlp benden aðýr geliyor bana
Attýðým adýmýn menzili sana
Sanki bir yanardað eriyor cana
Yâr yüküm ne çokmuþ tenzili sana
Her yolun baþý sen sonu da sensin
Yanlýþýn doðrunun yönü de sensin
Daðýn arka yüzü önü de sensin
Baþa duman çökmüþ tenzili sana
Yýldýrýmlar çaksa aþkla yürürüm
Saçlarýnda rüzgâr olsam sürürüm
Seni bulutlardan b/aksam görürüm
Gözüm çok yaþ dökmüþ tenzili sana
Sen güneþ ol gölgen hep ben olayým
Hangi dala baksam seni bulayým
Senin ile azalýp çoðalayým
Yüz/de yüz gül dökmüþ tenzili sana
Aynalara bakýp aðlayan gözdüm
Aynanýn sýrrýný sonunda çözdüm
Erittim hâyalin ayn’anda yüzdüm
Aþk sessizce çökmüþ sýrdýr insana
Þaban AKTAÞ
15.01.2016