NAZIM USTA nın 114. DOĞUM GÜNÜ Anısına

Vay be vay anasýný be
Vay benim ellerimde serpilip geliþen hayat
Vay benim
Aydýnlýk düþlerime
Saplanan hançer

Vay benim puslu yollarýnda
Düþüp kalktýðým yurdum.

Düþmüþüz iki kollu uçurumun
Ýki sarkýk yanýna.

Yüzlerini ayaklar altýna almýþ
Ýnsanlar yürüyor
Kendi göðünden uzak uçurumlara.

Zulmün pençesine düþmüþ özgürlüðüm
Can telef etmekte
Sanayi yollarýnda
Nazým Hikmet
Vatan hainliðine devam ediyor hala.

Bugün
Yüzüncü yaþýna ayak basýyor Nazým
Sakýn demeyin ha
Ölümden sonra yaþ mý sayýlýr.

Sayýlýr lan sayýlýr
Adam gibi yaþayana ölüm mü olur.

Onlar
Tek duvaklý gelinin
Gerdeðine girer gibi
Girdiler topraðýn koynuna
Hücre hücre sararak yurdu.

Ölümsüzlüðe kulaç atarak
Aþtýlar ölüm denizini.

Onlardan bir çýðlýk kalýr
Sokaklarda yansýmasý dinmeyen
Ölümsüzleþirken sevda
Ölümsüzleþir isyan.

Yýllar öncesinin yansýmasý
Çýnlýyor kulaklarý da
Amerikanýn yarý sömürgesiyiz-
Diyor Nazým
Ustaya hýrlaþýyor
Kan buðusunda diþlerini ýsýtanlar
Salyalý dudaklardan
Dehþeti dökülmekte yaþamýn.

Çok þükür, çok þükür
Ölsem de gam yemem gayri
Sonunda kurtulduk yarý sömürgecilikten
Þimdi
Tam sömürgesiyiz Amerikanýn.

Emek iþkenceye mahkum
Umut dar aðacýnda
Yargýsýz katledilmekte hayat

Þimdilerde
Deli dolu akýyor koyaðýnda sular
Baþlarýný çarpa çarpa taþlara
Nazým Hikmet
Vatan hainliðine devam ediyor hala.

Bir dolar bir buçuk milyon
Efendilikten kurtardýk köylüyü
Kölesi yaptýk yoksulluðun
Ýzavura lar bize aðlýyor þimdi

Bütün kirlenmelere
Kapattýkça kapýlarýmýzý
Alýcýlarýmýzdan girdiler
Odamýzýn sýcaklýðýna.

Önce kültürlerimizi yozlaþtýrdýlar
Sonra çaldýlar duygularýmýzý
Gün geçtik çe
Kendi maymununu yarattý sermaye.

Haber dediler
Pisliklerini döktüler eteklerinden
Kim kiminle yatmýþ
Kimin þeyi kimin neresinde
Piç ettiler yaþamý.

Piç ettiler serpilip geliþen hayatý
Þimdi
Medya maymunlarýnýn
Salyalý dudaklarýndan
Hortumlananm kaný dökülmekte
Emekçi halkýmýn.

Ýki bacak arasýna asýlmýþ sevda.
Yoksulluðun-
Bekareti satýlmakta otel odalarýnda.

Þose boylarýnda aç kadýn
Doyurabilmek için bebesini
Sarkýk memelerini okþatmakta
Yüzünü yitiren insana.

Fabrika kapýlarýnda
Makina lar dan deðersiz
Kendi mezarýna kazmakta emekçi.

Kul edilmiþ insanlýk kula
Nazým Hikmet vatan hainliðine
Devam ediyor hala.

Vay be- vay anasýný be
Tükürmeli böyle yaþama
Nereden nereye geldik böyle.

Vay benim
Çürümüþ damaklarýmda
Kýrýlýp dökülen diþlerim
Henüz çiðnenmeden çalýnmýþ lokmam.

Vay benim omuzdan düþen kolum
Vay benim bir defa bükülüp
Bir daha doðrulmayan belim.

Nereye böyle ayaklarým
Niçin susarsýn dillerim
Neden görmezsin gözlerim
Baksana, duysana, görsene
Nazým Hikmet vatan hainliðine
Devam ediyor hala.

Nasýrlanmýþ
Çatlak derisinden
Kanýmý sýzdýran
Ellerim
Býrak yazma gayrý
Yarýna kalsýn güzel sözler
Sevdalar aþklar
Tutkularým aydýnlýk özlemim.

Sakýn ha Abidin
Sakýn çizme
Mutluluðun resmini.

Hele bir sürelim maviye yelkenleri
Hele bir varalým gelecek o günlere

Sakýn ha Abidin..
Bir umudum kalsýn yarýna
Bak gül yanaklý bebesini emziren
Anneler
Zehir içiriyor bebesine.
Sarý balýk yitirdi rengini
Sakýn ha Abidin...
Bu kahýr öldürsün beni...

Çizersen
Çürütürler mutluluðu
Kýrýlýr direncim
Gelecek nesle kalsýn
Mutluluðun resmi.

Biraz daha bekle be Abidin
Hele bir hanýmeli açsýn
Tanyalarýn çýðlýklarý açsýn balkonlarýmýzda.

Güneþe baþkaldýrsýn
Utancýný kasketin altýna saklayanlar

Gözden kaçan gerçeðin
Dile düþen adýdýr isyan.

Hasret yangýný
Dudaklarýmdan
Özgürlük türküsü dökülsün hele bir.

Hele bir
Yürek diretilsin
Diþ bilensin
Yarýnsýz kalýþlara.

Kýrýlsýn bilekte zincir
Yýkýlsýn hücreler
Sevdam ulaþsýn bulutlara
Baksana Abidin...
Nazým usta
Vatan hainliðine
Devam ediyor hala

Özgür bir dünya düþlerken
Hortumlandý damarýmda kan.

Emek yenik düþtü
Kasalarýný vatan sayanlara
Afrikalýlar gibi yaþýyoruz da
Avrupalaþtýk diyoruz.

Kendi kabuðuna çekilmiþ
Cevahir yürekliler.
Sarhoþ aðýzlara yenik düþmüþ
Direniþ türkülerim.

Barlar pavyonlar
Devrimci tüketiyor
Kafatasçý üretiyor
Salyalý dudaklarda sarhoþ naralar.

Umut ayaklar altýnda
Emek katlolmakta fabrikalarda
Nazým Hikmet vatan hainliðine
Devam ediyor hala...

IX
Yüz yýllýk
Bir direniþ türküsü Nazým
Bazen þiir olur
Bazen türkü
Bazen kaygýsýdýr kan içicilerin.

O þimdi
Baþý göklerde bir çýnar.
Çalamamýþlar güneþini.
Rüzgarlara býrakmýþ þiirlerini.
Onun türküsü gelir uzaklardan
Rüzgarýn kanatlarýyla.

Daðlar türkü söylüyor
Nehirler aðlýyor
Kalemim-
Pis yüreðine
Dalýp dalýp çýkýyor.

Kahpeliðin ýrkçýlýðýn
Ve satýlmýþlýðýn
Yüreðimde sevdasý Nazým’ýn
Ellerimde isyaný.

Yýllanmýþ bir çýnarbaþý yýldýzlarda
Yüzüncü yaþýnda.
Vatan hainliðine devam ediyor
Nazým Hikmet RAN hala.......


OCAK 2002


Abdullah Oral
Sosyal Medyada Paylaşın: