FİZAN
"FÝZAN"
her þiirin yüreðime mütercim
hece hece anlatýyor bana dizelerini
i mgelerle süslediðin kasýmpatý çiçekleri
iç geçiriyor sevdanýn sýcaklýðýna
lapa lapa düþen kar taneleri
içini üþütüyor aþka ahraz ve nadanlarýn
o yýldýz ki baþeðmiþ uyaklarýna
ay karanlýða gizlenmiþ
ah sevdiðim
þahidim kim ki benim
vurulur bir aþk þehrin en köhne yerinde
düþer ayaklarýn altýna
sinsice sýzar kirpiklerimden katreler
giydirir hazan gömleðini eðnime
bilmem kaç esaret eklenir günahlarýma
daha kaç sene yokluðuna mahkum
sýnýrlarý zorlayan sabrýmýn
aklýný çelmiþ hicran þeytanlarý
al diyor karþýna silüetini
vererek eline eros mavzerini
deðil
anlýmdan deðil
vursun sol göðsümden beni
sanki ben mi yazdým bu kaderi
varsýn mesafeler uzasýn
ne fark eder
ha ayrýlýk ha ölüm
yok ki “bir adým ötesi”
cennet mi vaadedildi
sensizlik çekiyor zaten bir cehennem yalnýzlýðýna
ateþe uçuþan kelebekler gibi
aþka uçmalar da öyle
erenleri düþün
fizan da da olsa aþk
onlar aþk ile hakka yürüdü
yeri göðü kýsaca kainatý var eden hak
çok mu görecek gözlerinde parlayan yýldýzý
daha kaç kez yüreðimde söndürecek güneþi
ay kaç kez fýsýldayacak aþký kulaðýna
kaç kez üfleyecek doðmadan
beni yüreðine
elhamdülillah
biz doðumun hak olduðuna inandýðýmýz gibi
ölümü de hak saydýk
yok ise zahirin
batýni bir aþk gibi say öldüðümü
terkedip te gitme fizena
Efkan ÖTGÜN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.