an

sen ki saf temiz aþk, Tanrýyý oluþturan beden
inandýðým çaðrý
seni bana ancak, O, sunabilir bir zerreysek Suretinden

terkine alma beni ilham perili yürekli dil
gün dahi yüzün saklar
kör düðümün çözemeden gecede rengin
ama sen asla- asla terk etmedin
yüzüstü býrakýp gider her çok sevilen
gül yerine diken keserken çeþniler
sümbül kokusu keser burun direði
ruhundan kopuþ bu unutamam
yücemsin

aþkýn kösnül yuvasýna el uzatýr her can
türlü mahluklar varlýðýndan haberdar bile bile
ýskalar tümeli zehirli uçlarýn
vardýr elde hep kalemin bayýltýcý gücü
gücün kaynaðým bilirim, öperim ýslak göz ucundan

ateþi söndüren üþüdükçe ýsýtabilen
ruh biledik nemrutta gün batýmý
salkýmdan tane tane þerbet içtiren gözler kup kuruyken
sen ey en nadide sevdasýný tattýrabilen aþkýn
asrýn saadetine giden yarý yol yakýnýn çoktan geçen
yýlda bir de olsa rüya içtiren sevgiliden

perim ilhamým sevdiðim can böðrüm
bilirim duymazsýn ayný þehirde kayýpýz ikimiz
dökünür hislerim yazman vaktin
varsa gökün ruhu içinde kutsallýk içeren
nen varsa dile dair kulaðýnda çýnlayan
göksel duyularýmdan iþitsinler
kimden dilensem alevin en yakarýný kimden
esini duyulsun þimal rüzgarýndan üflenen

nasýl etmen ilham kaynaðýn
Tanrý sever dilinden
nazandýr aracý Tanrý ile görüþtüren
topraða hasadýn eken
vazgeçer mi canlý çok sevdiði birinden...
14.01.2016 Anlýk 15.40




Sosyal Medyada Paylaşın: