gamsız bir tutam saç
ne zaman bir aþk esiniyle baþ baþa kalsam
bir el sarýlýr boynuma
boðulurken hissediyorum.
korku daðlardan inmiþ çoktan
mevziler kazýnmýþ mitolojik vakitte
tam da emsin diye uzatýyorken kahverengi
emziðini bir anne
bir resim çiziyor akil bir canlý
o çocuk çoktan öldü çoktan
devri zamanlarýn olmuþtur hep bir yiðidi
minare süngülü mabetlerde gezerken bir yezit’i
naðmeler okunur gül kuþaklý her mahalde
kesin memelerini kýrsalda ki her Yezidinin
çoktan gömüldü insanlýk: uyuyorken daha aydýnlýk
aþamadý çýkamadý hala o dar geçitten
sýrtýndan akýþan kaný temizliyorken
gen örgülü bir Anne
o çocuk iniliyorken tanýklar gözü önünde
kahkahasý duyulur bir illetin
yerinde yeller eser kimliksiz bir hiçliðin
eseri menkýbeler sürünür yerlerde
"sen" ki örtük uðruna savaþan kadýn
n’erdesin ben yanýndayken yitiriverdin özünden
çobanýn kaval çalýyor bak
kümbetten kan içerken gördüm onu
bir de yol ayrýmýnda karþýlaþtýk
"ben" þimale doðru yönelirken
sürüsüyle cehennem yolunu soruyordu
"sessiz" "ama" vicdaný kuruca" kör bir kütükten
dahasý hangi aþkýn deresi sýzýlar
ölmüþken düþkenlediði ölümsüzlükten
19.12.2015 18.20
Sosyal Medyada Paylaşın:
ismail sami (Şimal) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.