CANIM YANIYOR… CANIM,
Sen hayýr diyorsun ya, bu aþkýn adamýna
Uzak kaldým neþeye, caným yanýyor, caným
Nasýl da karar verdin, gönlümün idamýna
Ölü yazdým kaþeye, caným yanýyor, caným..
Yaþadýðým yýllarý haram ettin ömrüme
Ýsyan etti bedenim, baþkaldýrdý emrime
Ne var ne yok yükledin, aþktan yana cürmüme
Elim gitti þiþeye, caným yanýyor, caným..
Bu kadar zulüm olmaz, kan hasmý olsa bile
Ciðer bu, yanýyor da kötü söz gelmez dile…
Gördüðüm günden beri, onca dert onca çile
Yüklenmez ki kiþiye, caným yanýyor, caným…
Uðursuz denen baykuþ, kondu gönül telime
Yine hasretin sindi, senden esen yelime
Kalbimde can yangýný, kor düþerken elime
Muhtaç ettin maþaya, caným yanýyor caným…
Vefayý mahkûm edip, sevdakarý üzenler
Mecnun olup gezerken, mezarýný kazanlar
Ey bu aþkýn sevdanýn kitabýný yazanlar
Benzemedi bir þeye, caným yanýyor caným…
Kaç seven mahkemesi, son celseye kalmýþtý
Kaç savcý, kaç hâkimi, sevdalara salmýþtý
Sen tahliye desen de, can müebbet almýþtý
Ýliþtim bir köþeye, caným yanýyor, caným…
Boþ ver demiþtin ya sen, gönlümdeki bu aþka
Kapandý gönül kapým, kimse giremez baþka
Keþke diyorum hani, görmeseydim hiç keþke
Ýnanmazdým herþeye, caným yanýyor caným…
Osman AVCI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.