alnýna dizip parmaklarýný uzaða bakýyorsun hiç bir þeyi anlamaya gerek yok hayat bütün serüvenleriyle bir kaç adým ilerde bozulup deðiþen yeni rüya gördüklerini tekrar ediyorsun
bir daha olmayacak olmayacak bir daha sarý güzel zamanlar soðuyup taþlaþacak inanýp duracaðýz mevsimlerin getirdiðine yazýn kuru aðzý mutluluk gitgide solan bahar çýldýran ýrmak küçülen beyaz
yeniden bir þey söylemeye cesaretim yok bu iniþ bu kalkýþ kanatlarda son bu aðlayýp kaybolan ince sitem dinse ya lal olsa kaybolup gitse her þey anlamsýzlýða
yine de býrakmaz yakamýzý o kutsal ten erteler varý yoðu yok olup gözlerimize sevgiyle bakan son günlerin hatýrý göðe bulaþan saydam dudak ölene dek gölgesini bekler göðsümde.
Sosyal Medyada Paylaşın:
molilaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.