önceye, ama daha çok önceye gitmeyi ne çok isterdik deðil mi ? ufak tefek dalgalarýn henüz hiç etmediði kumdan kalelerin olanca görkemiyle... yalnýz büyümek diye kötü bir huyu var insanýn bilirsiniz ara ara unuttuðu ve yüzüne gözüne bulaþtýrdýðý
nasýlda yokuþ aþaðý vurmuþ akrep ile yelkovan freni patlamýþ bir kamyon gibi...
Sosyal Medyada Paylaşın:
yasar_Çetinkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.