masal azığında

aykýrý oluyor doðuþu günün bu aralar
gündüzden ziyade günsüzlüðüm,ýþýklar sönmedi hala kentimde
bir kadýn acýlarýný ortadan ikiye ayýrýp baðýrýyor
seslenme sözcüklerini göðe yükseltip
oradan oraya ve sonra bir baþka yere ,baþkasýna baðlanýyor


azýk,dilin arasýnda,lavantalayýp göðsünün uçlarýný neresinden dönsem ardýr,diye baþlýyorum.
evet ,kokmuyor aðzým bu aralar þekerim düþse anlarsýn
yeterince büyümezden bir eriði göðsüne konduruyorum
aç gözünü ben geldim


bir bahçenin ortasýndayým.namussuz olmuþ zirveler
vardýkça aþaðýlarýnda her söz yitip gidiyor
acýdan yana derdim yok.bacaklarým gün günden ufalanýyor.

adam. kýþýn ortasýnda terliyor.omuzlarýndan kaldýrýp þöyle gözlerine bakýyorum.
sýký bir þeyler içmiþ de gelmiþ.hangi
bayýrdan aþaðý koþmuþ da gelmiþ.kaygan her yer.dikkat etmezsen göðsüme düþersin.
in aþaðýdan.


býçakarasýnda birkaç sözde dilim.itina ederek söylüyorum her þeyi.
az gün sonra dolanýnca ay dünyanýn ayaklarýna.
düþeriz göðün üstüne.açýlmýþ bir üstte.
beni iznin olursa alsýnlar.ortamdan bölsünler.
her þeyin tadý özünde.býrak saðsýnlar.içim içine sýðmasýn.


kadýn adamý saymýþ.adam kadýný saðmýþ.baþýmýza düþmüþler.içimiz dýþarý çýkmýþ.






Sosyal Medyada Paylaşın: