emel ya da ikinci sınıftan terk

uyandýðýmda dört yüzyýl geçmemiþti ama bir þarkýnýn en güzel kýsmýný kaçýrmýþtým
ve film daha baþlamamýþ da deðildi
adamlar ellerindekini pay ediyordu
soygun olmasa da
ve eskisi gibi deðildi kimse
yaralarýn kabuk baðlamasýna aldýrmazlýk ediyor gibiydik hepsi bu
sevdiklerim göçmüþ olmasýna göçmüþlerdi ama buna þahit olmamýþtým
bir boþluðu tutuyor gibiydim ya da boþluk boynumu boðaz tarafýndan sýkýyordu
adamlar parsel parsel bedenimi ele geçirdiklerini düþünedursun diye ses çýkarmýyordum zevk dahi aldýðým söylenemezken
iyi þiir okumayalý çok olmadý
bir an bile denemez
yüzükoyun yere kapaklandýðýmdan beri dünyayý arkama aldým
güç bende artýk
sýcak bir rüzgar esiyor bodrum katlarýndan evlere
aða takýlan balýklarýn aðzý hiç olmadýðý kadar geniþ
ve beynimin zonklamalarýna aldýrmayan doktor kan aldýrýyor kollarýmdan nedense
belki yaslý bir baykuþ romanýný bitirmeye yakýn gitmiþimdir ülkesine
sýðamazken kimse kendi alanýna
vaktimizin dolduðuna inanmaktý, ölmek
yýllarca boðazladýðýmýz kendimizin evet cýlký çýktý
bugün desen gelirim
korkuyor muyum?
evet.

tekrar uyumaya gittiðimde
uyandým.


Sosyal Medyada Paylaşın: