Önce umutlarý üþüyor insanýn sonra yüreði en son da acýlarý hissizleþiyor bence hayata anlam katmak tadý olmayan bir yemeði yenecek hale getirmek sanki ama sorsan aç bir insana kuru ekmek ziyafet gibi
iþte böyle ölüyor gölgeleri ne yöne gittiði belli olmayan bir su misali bir ýlýk rüzgar okþayýverse düþlerimi gökkubbe de bir salýncak döne döne aðlasam baðýra çaðýra aðlasam kendimden geçercesine aðlasam yok yok yine dindiremem biliyorum ifade edemem
beni ya kendimden geçir ya acýlardan ya örtüver geceyi ruhuma rüyama yýldýzlar düþür ....
Sosyal Medyada Paylaşın:
bymuzo Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.