Ne çok söz söylemiþim meðer, tek harf’e kurþun atýyorum sustukça büyüyor gözlerimin yalnýzlýðý korkuyorum her akþam hayallerimi astýðým bu boþ duvarlar her akþam penceremde demlediðim sessizliðim
yerin boþ halâ, öylece sana bakýyorum kalkýp bir kahýr koyuyorum kendime demlenince hüznü gecenin koynuna derin bir gözyaþý çekiyorum
her gece bu ayný iþkence her gece intihar bir hece ne çok þey istemiþim meðer ruhun ruhuma deðince
o kadar vefasýzlýðý kaldýramaz bu beden aðlayarak intihar etsem ona da inanmaz kimse uçunca ellerimden koca bir bilinmezlik suskunluðum eceli öldürecek bir gün biliyorum ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
bymuzo Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.