Eski bir yük trenine binmiþ sanki aklým Harap olmuþ kentlerin soðuk raylarýnda gezinir durur Ýstikamet yýkýlmýþlýk Ýstikamet belirsizlik Ýstikamet bütün afetlerin uðradýðý Kocaman,kocaman düþ kýrklarý
Devamýnda Yolcu düþler kurarým kendime Arap saçý gibi sarmaþ dolaþ Geçmiþin hatýrasýna kapýlýr Önce bir þarký ile anarým maziyi Sonrasýnda bir þarký ile lanet okurum andýðýn bütün maziye
O an izole ederim yüreðimi Kalýn surlar çekerim önüne Kocaman geçmiþin Geleceðe ambargolar koyarým Býrakýrým geçmiþin gölgesinde Yeþerecek bir umut varsa bile Þuursuzca solsun diye
Göçebe düþlerimin günlüðüne karalamaya kalkýnca Ýki kelam saadet’i Ne hikmetse ansýzýn kelam küser sayfalara Güzel bir þey karalamak düþmüyor dizelere
Ve sonra Eski bir yük treni’ne binmiþ sanki aklým Gene harap kentlerin soðuk raylarýnda gezinmekte
Anlamsýz,fikirsiz ve þuursuzca
M,Kýlýçel
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Kılıçel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.