Alacasý kan kokan çok þafaklar gördü gözlerim Zaman’ý hiç olan,hiç bitmeyecek’miþ gibi devam eden Boþ giden vakitlerin acýsýna an be an sýrdaþ olan Boþ odalardaki sessizðe þahitlik etti Gördüklerimi yazdýðým hikayeleri anlattý bana
Hane yýldýzlar sarar bazan göðün mavisine güzellikleri Bazan ay süsler ýlýk akþamlarý Rüzgarýn toza kirlenmeden estiði tatlý anlarda Ruh okþayan hatýralarý anar insan Hiç Böyle bir hikayem olmadý anlatacak
Oysa benim hikayem hep bir adým geriden baþlar Bir tarafý eksik Konusu hüsran Hep yarým Olumsuzluklarý ma’bed edilmiþ Hüzünlü bir son
Parçalara bölünür yazacaðým hikayeler Bir kýsmý orta bir kýsmý kötü Ortaya çýkan Gündelikçe garip bir hikaye
Hüzün çöker hemen Ne zamanki bir anýmý kaleme aldýðýmda Her mýsrada parantez içine alýr Benli geçen bütün kelimeleri
Ondan Tam kýyýsýna vardým dediðimde kurur güzellikler denizi Abad edilmiþ her mutluluðum El çýrpmaya baþladýðýmda son bulur Soðuk ile sýcak arasýndaki bir cam buðusunda Yiter bir bir hayallerim Sahneleri sesliliðe bürünür Þen þakrak olduðum cümbüþler Dili damaðý kurur sessiz çýðlýklarýn
Mehmet Kýlýçel
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Kılıçel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.