BAZI BAHARLARDA

Bazý baharlarda
Leylekler geliyordu gökyüzünden,
Sarayköy’ün damlarýna...
Senin olmadýðýn bu yerlerde,
Sessizlik yüreðimi parçalýyor inceden inceye;
Umutsuzluða kaçýyorum,
Kendimi kandýrýyorum, kendime anlattýðým masallardan...
Yalancý zamanlardan bir þiir yazýyorum yüreðine,
Bir seni çaðýrýyorum yalnýzlýðýma...
Hatýrlar mýsýn?
Eskiden;
Kýrlara yeni düþmüþ pembe bir renk gibiydin sanki,
Yüreðine kelebekler çarpýyor;
Rüzgârlara dansýmýzý serpiyorduk güldüðümüz anlarda,
Ama þimdi yoksun iþte...
Þimdi…
Kýrýk bir pencereye düþmüþ,
Üþümüþ bir yaðmur tanesi gibisin þiirlerimde...
Ve geceye titreyen
Sessiz bir þarký gibisin gözlerimdeki sonbaharlarda...
Ve ben her gece,
Yalnýzlýðýn arasýndan geçiyordum sensiz...
Gölgeler saklýyordu Sarayköy’ün acýmasýzlýðýný
Dallara karýþmýþ kuþlar gibi,
Sen hiçbir zaman göremedin gözyaþlarýmý...
Bazý baharlarda sen küçük bir rüzgâr gibi kaldýn yüreðimde
Yine de ben,
Senin yürüdüðün yollara sevgilerimi býrakýyordum öylece,
Belki bir gün döner bakarsýn diye…
Hani bir þarký vardýr,
hiç dinledin mi?
Hanýmelinden süzülüp yüreðimi okþayan bir þarký...
Ýþte oralardan sevgiyi topluyorum yüreðime...
Ve þu dünyanýn her bir noktasýna
“SENÝ SEVÝYORUM” diye yazabilseydim keþke,
Çizebilseydim bulutlardan resmini gökyüzüne...
Anlatabilseydim seni gölgelere,
silinmiþ çiçeklerin renklerine...
Kulaklarýna küçük bir þarký fýsýldayabilseydim,
Sarýlýp sana,
gözyaþlarýmý omuzlarýna dökebilseydim...
Anlýyor musun?
Bazý baharlarda
Leylekler kaçýyordu gökyüzünden...
Sarayköy’ün sessizliðine...
Ama sen yoksun...
Yoksun...

06.04.2001/Cuma/SARAY
B.BÝRÝCÝK

Sosyal Medyada Paylaşın: