Gönül Pınarı Efendimiz

Köy köy, çadýr çadýr, söylerdi kasideler.
Yaptýðý fedakârlýklar, asýrlara eþ deðer.
Cennetin gülü, gönül çiceði Þeyma’dýr meðer.

Nur daðýna yemek getiren Hatice annemizdi.
Uzaklaþýyor gibi bir taþýn arkasýna gizlenirdi.
Saatlerce efendimizi bekler, orada gözlerdi.

Bitmeyen sevdalar iki bedende tek bir ruhtur.
Ýnananlarýn dev ahlâk ufuklarý ne yüce ne hoþtur.
Caným Peygamberim meylim hep sana doðrudur

Bakýþlarýn mana dolu güzellik, Allah’ýn habibi.
Sen gönüllerin pýnarý, Havzý Kevserin sahibi.
Alemlere gönderilen hem Resûlsün hem nebi.

Mekke / Arafat daðý 1400H.

Sosyal Medyada Paylaşın: