Hiç Keder Etme
Her canlýda var, tükenmez keder ve elem.
Bulamadým vefalý dost þöyleþem gezem.
Lâl olmuþ konuþmuyor derdimi bölüþmüyor,
Gözler kör, kulaklar saðýr bir þey duymuyor.
Durmayýp zehir sunuyor iç diye, kâse kâse,
Ey vah! Derler bu ne kötü kul, düþersin ye’se.
Ne oldu? Baþýnda göz yaþý döker bacý kardaþ,
Býrakýrlar seni giderler aðlayarak yavaþ yavaþ.
Ecel oku ezelden, her insana yazýlmýþ gayri.
Yaratýlan kaderi çizilen sen, sil göz yaþýný bari.
Güzel Rabbim! Ne olacak periþan halimiz,
Derman hiç yok mu? akýyor kanýyor yaramýz.
Güzel Rabbim! Gökler yere rahmet döksün.
Sen Rahmansýn,Rahimsin Sen çok büyüksün.
..............................
Bahçelievler / Ýst. 2003
Ali Kýlýç Kakiz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.