Geceler
Kaç günler yaþadým, geceler gördüm,
Yalnýzlýk dost imiþ, acýlar kardeþ.
Yalnýz gecelerde, her zaman öldüm,
Ne bir dost anladý, halimi ne eþ.
Ruhum ruhsuz gibi, baþýboþ kaldý,
Hep dolaþýp durdu, orta yerlerde.
Beni benden artýk, birisi aldý,
Aklým fikrim þimdi, bilinmezlerde.
Bir bilinmez denklem, çözülmesi zor,
Ne kafalar yordum, ne düþünceler.
Uðraþýp dursam da, yine olmuyor,
Ne gündüzler yetti, ne de geceler.
Geceler ki benim, en sadýk dostum,
Sýrdaþým olurlar, sýrrýmý saklar.
Derdimi geceye söyler dururum,
Gecelerde benim, anýlarým var.
(11.08.2001-ULA/MUÐLA)
Mehmet Ali Çýbýklý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Ali Çıbıklı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.