bilirim yalnýzlýðýn kasveti nasýl da büker belini kaçmak istersin bir gece ucu açýk yollardan kaçarsýn da...
duyduðun o ses topuk sesi deðil kaçtýðýný sanman için susar,mýþ içindeki acý ve için için kýkýrdar ardýndan son gülen iyi gülermiþ ya son gülen hep yalnýzlýðýmýz,mýþ
bir gemi limandan alýr seni dalgalar sýcak denizlere götürür seni içinde umut, bir soluk nefes ciðerlerini yakarak siner içine özgürsün, mavi düþlerin kadar özgür kanat gibi çýrparak iki elini rüzgara býrakýrsýn ölü kokularýný
gün ýþýr, ay ýþýr yýldýz ýþýr zaman masalsý, zaman bilinmezlerde
çok sonra;
bilinmez bir sýr cereyan eder migreni acýlarýn baþýndan deðil sol yanýndan geldiðini o vakit anlarsýn
fuzuliM
Sosyal Medyada Paylaşın:
fuzuliM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.