Çocuklar Ağliyor
ÇOCUKLAR AÐLIYOR
Birisi sað, birisi sol peþinde koþuyor
Bir kavga ki tutuþmuþ yürekler yanýyor
Bilmem ki bu millet neyi paylaþamýyor
Oyunsuz çocuklar, çocuklar aðlýyor
Anneler oturmuþ gözü yaþlý aðlýyor
Birer kukla çýkmýþ intikam diye baðýrýyor
Birinin ak dediðine diðeri kara diyor
Renksiz kalmýþ çocuklar, çocuklar aðlýyor
Kalbim sýzlýyor, yüreðim kan aðlýyor
Siyaseti duyunca aklým elden gidiyor
Kimse çýkýpta bu ölümler yeter demiyor
Kefensiz kalmýþ çocuklar, çocuklar aðlýyor
Ölümlü Dünya da, heryer ölüm saçýyor
Ölümler ecelden deðil, zülümden kaçýyor
Kumsallara turist deðil, bedenler taþýyor
Boðulmuþ kalmýþ çocuklar, çocuklar aðlýyor
Dün zülüm saçanlar kabirden kaçýyor
Toprak almýþ hapsetmiþ, intikam saçýyor
Zülmü gören canlýlar insanlýktan kaçýyor
Cansýz kalmýþ çocuklar, çocuklar aðlýyor
( Hüseyin TORUN 10.01.2016 )
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.